Jagody w lasach Grabowna.

Niedziela, 22 czerwca 2025 roku. Po dwóch bardzo dobrych zbiorach jagód w lasach Bukowiny, postanowiłem sprawdzić lasy Grabowna Wielkiego pod kątem ilości jagodowych skarbów. Przyjechałem późniejszym pociągiem, od rana było już mocno ciepło, przed południem zrobiło się gorąco.

W zeszłym roku lasy Grabowna świeciły jagodowymi pustkami. Tutaj, na płaskim oraz nizinnym terenie, owoce zostały zniszczone przez mróz i nie było szansy na ich nazbieranie. Szybko zaszyłem się do środka lasu i zacząłem szukać dobrych stanowisk borówkowych.

Przy drodze widziałem podsuszonego gołąbka i właściwie to był jedyny owocnika grzyba kapeluszowego, którego napotkałem podczas niedzielnej wyprawy. Odwiedziłem dwie miejscówki na kurki, ale nic w nich nie znalazłem. Śladów po innych grzybiarzach również nie odnotowałem.

Od stacji do lasów jagodowych jest stosunkowo blisko, po około dwóch kwadransach marszu od przyjazdu do Grabowna, wszedłem na leśne włości jagodowego świata. Lasy piękne, zielone, bardzo podobne do tych w Bukowinie. Czas spojrzeć w ściółkę.

Owoców jest dużo i są w całkiem przyzwoitych rozmiarach. Nie namyślając się długo, rozpocząłem zbiór. Nadałem sobie szybkie tempo zbierania, aby zniwelować czas, który uciekł mi przez przyjazd późniejszym pociągiem.

Wszedłem w centralne części jagodowego lasu, gdzie znalazłem solidne miejsce do skubania fioletowych pyszności, obfitujące w granatowe owoce. Tylko Słońce przygrzewało coraz mocniej, temperatura w cieniu dochodziła do +30 stopni C.

Wziąłem ze sobą dwa wiaderka i wsypywałem na przemian do każdego po litrze uzbieranych owoców. Zbieranie szło mi bardzo dobrze, późnym popołudniem postanowiłem zakończyć zbiór i pomału szykować się z powrotem na stację.

Czyli po sprawdzeniu wybranych miejscówek w lasach Grabowna Wielkiego, również można ogłosić dobry start sezonu jagodowego 2025. Zauważyłem, że owoce dojrzewają bardzo szybko, na krzewinkach stwierdziłem małą ilość owoców niedojrzałych (zielonych/czerwonych). No i kleszczy było mniej niż w lasach Bukowiny.

Jagodowe siły rozłożyłem mniej więcej po równo w dwóch wiaderkach. Wygodniej do niesienia, gdyż ciężar jest rozłożony na obie dłonie. Po zakończeniu zbiorów, miałem jeszcze wystarczającą ilość czasu do pociągu, który poświęciłem na fotograficzny epizod wyprawy.

Lasy jak malowane, chociaż ukształtowane przez człowieka i prowadzoną przez niego, gospodarkę leśną. O ile lasy Bukowiny wyróżnia znacznie większa różnorodność siedliskowo-gatunkowa, o tyle lasy skupiony dookoła Grabowna to przede wszystkim piaszczyste, suche bory sosnowe.

W lesie nikogo nie spotkałem, nawet miejscowych, choć może byli tu dzień wcześniej, w sobotę. Najważniejsze, że jagodowy sezon rozkręca się na dobre.

Postanowiłem przejść do końca sosnowego lasu jagodowego i obejrzeć miejsca dookoła niego. Kilka leśnych niuansów skupiło moją uwagę.

Między innymi czerwone ulistnienie na niektórych młodych pędach dębu, które znajdowało się obok ulistnienia w klasycznych, zielonych barwach.

Przydrożne kwiaty i czarcia miotła w gałęziach sosny, która z dalszej odległości przypominała ptasie gniazdo lub tajemniczy kokon niezidentyfikowanych stworzeń leśnych. ;))

Za sosnowym borem jagodowym rozciąga się inny bór, bez jagodowych pól, ale z przewagą trawy w runie. Takiej nie za wysokiej, miękkiej i delikatnej.

To idealne miejsce na jesienne podgrzybki. Obecnie jest w nim bardzo sucho i bez jakichkolwiek zauważonych grzybów kapeluszowych. Ostatnia nadzieja na grzyba pozostała w alejce brzozowej.

Jednak alejka ta świeciła pustkami. Ani borowika, ani koźlarza, ani garści kurek w niej nie znalazłem.

Zatem w lasach Grabowna, podobnie jak w lasach Bukowiny, mamy czas jagód, który jest jednocześnie okresem bezgrzybia. Obecne prognozy wskazują na nadchodzącą falę upałów, a więc o grzybach na razie można zapomnieć, za to z jagodowej obfitości można korzystać ile dusza zapragnie.

Kolejną jagodową wyprawę do Bukowiny zaliczyłem 25. czerwca. Opiszę ją w najbliższym czasie.

Darz Grzyb!