(11) Dąb szypułkowy “Praleśny” z Drołtowic.

W cyklu pereł dendroflory 2021 napisałem kilka artykułów dotyczących grupy starych, malowniczych i patriarchalnych dębów szypułkowych, które rosną w lasach Drołtowic i zostały uhonorowane statusem pomników przyrody. Dla przypomnienia podaję linki na opisy poszczególnych drzew:

(1) Perły dendroflory Wzgórz Twardogórskich i okolic 2021. (11) Pomnikowy dąb szypułkowy “Pradawny” z Drołtowic.

(2) Perły dendroflory Wzgórz Twardogórskich i okolic 2021. (12) Pomnikowy dąb szypułkowy “Prabór” z Drołtowic.

(3) Perły dendroflory Wzgórz Twardogórskich i okolic 2021. (13) Pomnikowy dąb szypułkowy “Prehistoryk” z Drołtowic.

(4) Perły dendroflory Wzgórz Twardogórskich i okolic 2021. (14) Dwa pomnikowe dęby szypułkowe “Pradziadki” z Drołtowic.

Podczas jagodowej wyprawy w drugiej połowie lipca 2021 roku, postanowiłem odwiedzić zacne drzewa i wówczas odnalazłem jeszcze jeden dąb, który rośnie w pobliżu pomnikowej piątki. Nie miałem ze sobą taśmy, ale postanowiłem pojechać do drzewa w sezonie zimowym i wtedy wykonać czynności dendrometryczne oraz pstryknąć zdjęcia dębu w stanie bezlistnym. Niestety, za każdym razem nie mogłem go ponownie odnaleźć. Ostatni raz spróbowałem pod koniec sierpnia 2024 r. i również bez rezultatu. Pomnikową piątkę znajduję bez problemu, niemniej z tym dębem coś jest nie tak. Być może okaz wywrócił się, ale jego truchła również nigdzie nie zauważyłem.

Od razu przypomniała mi się sprawa z “Wysmukłym” bukiem w pobliżu szlaku kolejowego Twardogóra-Bukowina, którego również nie mogę odnaleźć: Perły dendroflory Wzgórz Twardogórskich 2019. (14) “Wysmukły” buk zwyczajny między Bukowiną Sycowską a Twardogórą Sycowską. 

Teraz mam na przyszłość cenną naukę, żeby jednak zapisywać sobie współrzędne nowo odkrytych/odnalezionych drzew. ;)) Zatem wpis ten bazuje na trochę skąpej dokumentacji fotograficznej, którą wykonałem trzy lata temu. 

Drzewo w dużym stopniu przypomina pomnikową piątkę, chociaż wydaje mi się, że znajduje się w lepszym stanie technicznym od nich, pień posiada mniej ubytków, dziupli i sprawia wrażenie stabilniejszego jeżeli chodzi o wytrzymałość mechaniczną.

Po ilości martwych pniaków i leżących, rozkładających się truchłach innych dębów w tym wydzieleniu, można przypuszczać, że kiedyś rosła tu spora grupa (około 15) okazałych drzew tego gatunku. Przy życiu pozostało 6 egzemplarzy (pod warunkiem, że ten opisywany gdzieś się nie wywrócił lub nie został wycięty).

Pomnikową piątkę dębów reprezentują: Pradawny, Prabór, Prehistoryk, Prabór i dwa Pradziadki. Dla podtrzymania prehistorycznego nazewnictwa tych starych, fascynujących patriarchów drołtowickiej kniei, opisywany dąb otrzymał imię “Praleśny”. Tylko gdzie on się schował przed tree hunterem? Tak łatwo nie odpuszczę i w sezonie zimowym, podejmę się jeszcze jednej próby jego ponownego odnalezienia.

Także korona “Praleśnego” wygląda nieco lepiej od pozostałych dębów, poza dębem “Prabór”, który pomimo największego ubytku w pniu, równocześnie odznacza się najokazalszą koroną. U “Praleśnego” jest ona w miarę regularna i całkiem dobrze ulistniona.

Obwód pierśnicowy pnia drzewa nie został jeszcze zmierzony, ale wynosi on mniej więcej 430-440 cm. Na wysokość drzewo mierzy około 25 metrów. Z jednej strony pnia widać podłużny ubytek kory, który prawdopodobnie jest listwą piorunową.

Gdybym ogólnie miało określić stan zdrowotny i techniczny drzewa to posłużę się uniwersalnym sformułowaniem – “adekwatne do wieku”. Jeżeli podczas następnej (najpewniej listopadowej lub grudniowej) wyprawy na te tereny okaże się, że drzewo rośnie i ma się dobrze, to skoryguję ten wpis i załączę nowe zdjęcia dębu.

P O D S U M O W A N I E

1) Na zachód od wsi Drołtowice w oddziale leśnym nr 160, gdzie rośnie grupa 5-ciu starych, pomnikowych dębów szypułkowych, tree hunter odnalazł jeszcze jeden okazały dąb, którego nazwał “Praleśnym”. Miało to miejsce w lipcu 2021 roku. Od tamtej pory nie udało się go ponownie odszukać, zmierzyć i sfotografować. Być może, adekwatniej do sytuacji należałoby nazwać drzewo dębem “widmo”. ;))

2) Szacunkowy obwód pnia drzewa na wysokości pierśnicy wynosi 430-440 cm, wysokość 25 metrów. Dąb znajduje się w zadowalającym stanie technicznym i kondycji zdrowotnej, chociaż jego wnętrze jest częściowo wypróchniałe. Część konarów i gałęzi rośliny wyłamała się, na pniu widać podłużną listwę z martwicą kory, która prawdopodobnie jest efektem rażenia piorunem. Dąb “Praleśny” to bardzo cenne drzewo biocenotyczne i przyrodniczy skarb na tle rosnących dookoła lasów gospodarczych.

Następny wpis będzie dotyczył pomnikowego drzewa, które rośnie na terenie Twardogóry. Kilka lat temu powołano je na pomnik przyrody. Będzie to stosunkowo niewielki, ale urokliwy z mocno rozszerzoną szyją korzeniową jesion wyniosły “Twardoskóry”.