Skip to content
Pomnikowe drzewa w Sulisławicach.
♦ SULISŁAWICE ♦
Sulisławice to wieś położona w woj. dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Świdnica. Miejscowość o tej samej nazwie spotkamy również w powiecie ząbkowickim, w gminie Ząbkowice Śląskie.
Do wojewódzkiego rejestru zabytków Sulisławic wpisany jest park pałacowy, z drugiej połowy XIX w. oraz pałac z XVIII w., który powstał w miejscu zamku wodnego. Niestety, obecnie jest kompletnie zrujnowany i “straszy” swoim lekko nawiedzonym wyglądem, odbijając sylwetkę w lustrze wody pobliskiego stawu.
Założenie powstało na planie prostokąta, posiadało dwie kondygnacje oraz niewielką czworoboczną wieżyczkę. Całość była murowana, przykryta dachem spadowym. Ruiny stoją na terenie byłego PGR-u, dookoła znajdują się dawne budynki gospodarcze.
Do Sulisławic tree hunterzy przybyli na wiosnę zeszłego roku, aby zapoznać się z nowo powołanymi pomnikami przyrody ożywionej.
Na mocy uchwały NR XLVIII/488/2021 Rady Gminy Świdnica z dnia 28 października 2021 r. w sprawie ustanowienia pomników przyrody, obszary gminy wzbogacił się o 18 nowych pomników przyrody ożywionej, wśród których znajdują się zarówno gatunki drzew rodzimych, jak i egzotów. W Sulisławicach powołano 4 drzewa, które reprezentują 2 dęby szypułkowe i 2 wiązy szypułkowe.
Chociaż w dniu wizyty tree hunterów w Sulisławicach, nowe pomnikowe drzewa nie posiadały jeszcze stosownych oznaczeń, ich odnalezienie nie sprawiło większych kłopotów.
(1) DĄB SZYPUŁKOWY 472 CM (na wys. 5 cm)
Pierwszy pomnikowy dąb szypułkowy znajduje się na skarpie drogi gminnej prowadzącej na przystanek autobusowy, przy granicy z działką 31/1. Drzewo rośnie jako soliter i już z daleka jest łatwe do odnalezienia.
W uchwale, każde pomnikowe drzewo posiada swoją kartę ewidencyjną z dokładnymi danymi co do ich lokalizacji i stanu zdrowotnego. Co ciekawe, obwody pni pomnikowych dębów, jakie podano w uchwale, zmierzono na wysokości 5 cm nad gruntem, natomiast wiązów szypułkowych na wysokości pierśnicy, czyli 130 cm nad gruntem.
Z powyższej karty ewidencyjnej wynika, że drzewo mierzy w obwodzie pnia 472 cm na wysokości 5 cm, a jego wysokość to 20 metrów. Dąb ma budowę dwu-przewodnikową, koronę asymetryczną i znajduje się w dobrym stanie zdrowotnym (niewielkie oznaki osłabienia witalności).
Z uwagi na pochyłość terenu, drzewo wykształciło dość efektowne napływy korzeniowe od strony tej pochyłości, dla utrzymania odpowiedniej statyki i umiejętności radzenia sobie z wiatrem.
Dodatkowo napływy te, częściowo pokryte są malowniczymi mchami. Pewnym ograniczeniem swobody dla systemu korzeniowego dębu jest bliskość drogi.
W karcie ewidencyjnej scharakteryzowano drzewo w następujący sposób: “Pokrój drzewa: pnie proste, na wysokości 2,0 m od podstawy, U- kształtne rozwidlenie symetrycznych przewodników. W koronie drzewa słabe rozwidlenie konarów zniwelowane założonym wiązaniem dynamiczny 8- tonowym.
Korona rozłożysta, parasolowata. Duże walory przyrodnicze i krajobrazowe. Na uwagę zasługuje pokrój drzewa.”
(2) DĄB SZYPUŁKOWY 494 CM (na wys. 5 cm)
Następnie przenoszę się na teren niewielkiego parku, gdzie w pobliżu stawu odnajdziemy drugi pomnikowy dąb szypułkowy, który rośnie na działce nr 57/34 AM1. Z informacji zawartych w uchwale wynika, że zarządcą tego terenu jest MARKAS STUDZIENNY SÓŁKA JAWNA.
Na pniu drzewa przybito duża tablicę z informacją: “Teren prywatny, zakaz łowienia drzew”. Na szczęście tree hunterzy chcieli tylko złowić drzewa w obiektyw i pojechać dalej. ;))
W karcie ewidencyjnej pomnika przyrody zapisano: “Pokrój drzewa: pień prosty, kora grubości 10 cm. Na wysokości 8,0 m od podstawy zakalusowana rana poamputacyjna. Od strony drogi silnie rozwinięte nabiegi korzeniowe. Rany na pniu oraz w koronie drzewa zakalusowane. W koronie drzewa przeprowadzono cięcia konarów ograniczające rozłożysty pokrój oraz powodujące przerzedzenie korony. Drzewo reaguje dobrze po przeprowadzonych zabiegach. Korona asymetryczna, ograniczona koronami drzew sąsiednich.”
Obwód pnia dębu na wysokości 5 cm wynosi 494 cm, a wysokość drzewa 25 metrów. Naprzeciw pomnikowego dębu, za betonowym ogrodzeniem po drugiej stronie drogi, na terenie posesji prywatnej rośnie trzecie pomnikowe drzewo.
(3) WIĄZ SZYPUŁKOWY 342 CM
W karcie ewidencyjnej pomnika przyrody zapisano: “Pokrój drzewa: pień prosty, jednoprzewodnikowy. Na wysokości 5,5 m kalusująca rana po samoistnie wyłamanym konarze. Korona pełna, rozłożysta. Drzewo rośnie na 0,5 m wzniesieniu nad terenem. Witalność dobra. Duże walory przyrodnicze i krajobrazowe. Na uwagę zasługuje pokrój drzewa. Obwód drzewa na wysokości 1,3 m pow. 225 cm kwalifikuje drzewo do objęcia ochroną pomnikową.”
Obwód pierśnicowy pnia drzewa wynosi 342 cm, wysokość okazu 23 metry. Zaledwie kilkadziesiąt metrów dalej, przy zabudowaniach gospodarczych należących do zespołu pałacowego, możemy podziwiać ostatnie pomnikowe drzewo, które również reprezentuje wiąz szypułkowy.
(4) WIĄZ SZYPUŁKOWY 430 CM
Drzewo to jest wdzięcznym obiektem do fotografowania z uwagi na brak innych drzew w jego sąsiedztwie oraz swobodny do niego dostęp. Przy tym wygląda dość “upiornie”, co w tym przypadku jest oczywiście zaletą a nie wadą.
Zgodnie z kartą ewidencyjną pomnika przyrody: “W odziomku uszkodzenie nabiegów korzeniowych poprzez wrośnięte kamienie granitowe. Pokrój drzewa: dwuprzewodnikowy, pień drzewa lekko nieregularny, liczne ślady po usuniętych pędach odroślowych.
W nasadzie korony U- kształtne rozwidlenie przewodników. Rozwinięta korona wtórna, samoistne wycofanie korony górnej. Witalność dobra.
Duże walory krajobrazowe i przyrodnicze. Obwód drzewa na wysokości 130 cm pow. 225 cm kwalifikuje drzewo do objęcia ochroną pomnikową.”
Obwód pierśnicowy pnia drzewa wynosi 430 cm, wysokość pomnika przyrody to 23 metry. Znaczącym parametrem jest tu obwód pnia, bowiem ponad cztero-metrowy wiąz to już stosunkowo gruby osobnik na mapie pomnikowych wiązów szypułkowych Dolnego Śląska.
Czwarte pomnikowe drzewo wyczerpuje aktualną listę pomników przyrody ożywionej świdnickich Sulisławic. Zapraszam również do lektury artykułu Marka o pomnikowych drzewach w tej miejscowości: https://www.pomniki-przyrody.pl/?p=17038
P O D S U M O W A N I E
♦ W Sulisławicach (woj. dolnośląskie, powiat świdnicki, gmina Świdnica) na mocy uchwały NR XLVIII/488/2021 Rady Gminy Świdnica z dnia 28 października 2021 r. w sprawie ustanowienia pomników przyrody, ochroną pomnikową objęto 4 drzewa – 2 dęby szypułkowe i 2 wiązy szypułkowe.
1) Pierwszy pomnikowy dąb szypułkowy rośnie na skarpie drogi gminnej prowadzącej na przystanek autobusowy. Obwód pnia drzewa na wysokości 5 cm wynosi 472 cm, wysokość 20 metrów. Dąb charakteryzują dwa przewodniki, asymetryczna korona i masywne nabiegi korzeniowe.
2) Drugi dąb szypułkowy rośnie w pobliżu parkowego stawu. Jego obwód pnia na wysokości 5 cm wynosi 494 cm, wysokość 25 metrów. Drzewo od strony drogi charakteryzują rozwinięte napływy korzeniowe, do tego notuje się zakalusowane ślady ran na pniu oraz w koronie drzewa i ślady chirurgicznej redukcji konarów.
3) Po drugiej stronie drogi za ogrodzeniem, na terenie posesji prywatnej rośnie pomnikowy wiąz szypułkowy o obwodzie pierśnicowym pnia 342 cm i wysokości 23 metrów. Drzewo charakteryzuje pełna i rozłożysta korona.
4) Ostatnie pomnikowe drzewo Sulisławic to również wiąz szypułkowy. Obwód pierśnicowy pnia drzewa wynosi 430 cm, wysokość 23 metry. Drzewo ma wrośnięte kamienie granitowe w szyi korzeniowej, a na pniu notuje się liczne ślady po usuniętych pędach odroślowych. Z uwagi na wycofanie korony górnej i wykształcenie korony wtórnej, wiąz wygląda dość oryginalnie i nieco upiornie.
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Dzięki nim możemy indywidualnie dostosować stronę do twoich potrzeb. Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje.Akceptuję Odrzucić Więcej Polityka prywatności & Cookies
Witam Towarzysza Pawła:) Darujcie Towarzyszu, że tym razem nieco odbiegnę w komentarzu od tematu chociaż będzie on dotyczył jak najbardziej drzewa. Paweł zastanawiam się dlaczego w zasadzie niespodziewanie usechł duży konar na jabłoni. Były wiosną liście i kwiaty nawet zawiązały się owoce i nagle zonk. Usunąłem ten konar żeby jeszcze komuś nie poleciał na głowę i zastanawiam się nad przyczyną. Chorobę raczej wykluczam. Chorowałoby całe drzewo a reszta ma się dobrze, jak dobrze obrodzi zapraszam na późne jabłka:). Może susza albo i wiek. Jabłoń ma ponad 40 lat. A co do artykułu. Sekcja Dendrologiczna spisuje się na medal. Przyjemnie się czyta o takich perełkach dendroflory. Serdecznie pozdrawiam . Darz Grzyb!
Cześć Wojtek.
– Dzięki za uznanie dla Sekcji Dendrologicznej. Wkrótce będą nowe artykuły o kolejnych, pięknych drzewach.
– Co do Twojej jabłonki na działce. Nie jestem w tym biegły (tree hunter tylko ogólne opisuje to co widzi, a nie specjalizuje się w diagnostyce drzewostanu) i trudno mi cokolwiek dodać, zwłaszcza, że drzewa nie widziałem, a do tego jak napisałeś, nie zauważyłeś na nim nic niepokojącego. Przyczyn może być wiele, ale nie jestem w stanie dokładnie Ci odpowiedzieć w tym konkretnym przypadku.
Pozdrawiam. 😉