Trasę wycieczki rozpoczynamy przy wejściu głównym na teren Arboretum, które jest zlokalizowane w południowo-zachodniej części Arboretum. Znajduje się tutaj kasa, punkt informacyjny, punkt sprzedaży roślin ozdobnych oraz kawiarenka z jedzeniem i napojami. W kasie możemy zaopatrzyć się w odpłatne foldery z planem sytuacyjnym ogrodu. Przechodząc ścieżką na teren Arboretum mijamy planszę z mapą sytuacyjną Arboretum Leśnego, z którą możemy się zapoznać.

Dalej udajemy się w stronę „Alpinarium 1997″ i „Stawu Gliniak”. Przechodzimy przez pomost, gdzie możemy z bliska oglądać ryby w stawie. Z kładki bezpośrednio przechodzimy na teren alpinarium, które powstało w 1997 roku, jako jedno z pierwszych założeń na terenie Arboretum. Alpinarium naśladuje górskie układy roślinności zgodnie z ich naturalnymi warunkami siedliskowymi i składem gatunkowym. Na prezentowanym alpinarium rośnie wiele gatunków roślin górskich, chronionych, zagrożonych wyginięciem lub rosnących w specyficznych warunkach.  Na terenie alpinarium wytyczone są kamieniste ścieżki, pomosty, wyznaczono punkt widokowy oraz o miejsca wypoczynkowe z ławkami.

PRZYSTANEK 3

Z Alpinarium udajemy się w stronę parku i kolekcji różaneczników „Pod Lasem”. Wychodzimy bezpośrednio na Ścieżkę Dębową, gdzie widzimy okazałą aleję z dębów szypułkowych (Quercus robur), która prowadzi wzdłuż części parkowej w arboretum. Głębiej w zadrzewieniach znajduje się kolekcja różaneczników (Rhododendron sp.). Pod okapem drzew rosną również pojedyncze okazy gatunków chronionych bylin. Idąc dalej na północ obserwujemy mijamy zwarty las – możemy zapoznać się z ekosystemem leśnym.

PRZYSTANEK 4

Ze Ścieżki Dębowej skręcamy w prawo, na zgromadzoną w tej części Arboretum kolekcje roślin bylinowych. W kwietniu i maju możemy podziwiać kolekcje tulipanów (Tulipa), a w czerwcu, lipcu, sierpniu i wrześniu kolejno kolekcję liliowców (Hemerocallis), kolekcję lilii (Lilium) i kolekcję róż (Rosa). W tej części znajduje się również bagno, w którym występuje rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia) i rosiczka pośrednia (Drosera intermedia) – gatunki roślin owadożernych, które w Polsce objęte są ścisłą ochroną gatunkową.

PRZYSTANEK 5

Następnie udajemy się do głównej „Alei owocowej”. Aleja biegnie wzdłuż centralnej ścieżki w Arboretum Leśnym. Tworzą ją gatunki jabłoni kwiecistej (Malus floribunda) oraz jabłoni purpurowej (Malus xpurpurea).

PRZYSTANEK 6

Idąc dalej centralną ścieżką na północ, po lewej stronie mijamy plantacje nasienną modrzewia europejskiego (Larix decidua), a z prawej kolekcję drzew w gatunku kasztanowiec (Aesculus).

PRZYSTANEK 7

Idąc cały czas ścieżką wzdłuż plantacji nasiennych, mijamy zwartą grupę drzew z gatunku dąb czerwony (Quercus rubra), za którą skręcamy w prawo. Po lewej stronie mijamy staw przy Alpinarium 200.

PRZYSTANEK 8

Idąc dalej prosto dochodzimy do „Alpinarium 2005″, który poszerza zakres wiadomości o nowe gatunki roślin ozdobnych. Tak jak na pierwszym alpinarium, możemy tutaj zapoznać się z gatunkami roślin górskich, chronionych, zagrożonych wyginięciem lub rosnących w specyficznych warunkach. Rośliny zgromadzone w tym miejscu zostały dobrane tak, aby atrakcyjnie kwitły przez cały sezon wegetacyjny.

PRZYSTANEK 9

Następnie kierujemy się na północny wschód w okolice stawów – „Podkowa” i „Duży Staw”, wraz z towarzyszącymi mostami i kładkami, gdzie zgromadzona jest największa w Arboretum kolekcja roślin wodnych.

PRZYSTANEK 10

Schodząc z pomostu, w kierunku zachodnim udajemy się do zwartej grupy drzew, tzw. „Lasu Trzeciorzędowego”. Jest to grupa drzew z gatunku metasekwoja chińska (Metasequoia glyptostroboides). Gatunek jest żywą skamieniałością. Występował w erze mezozoicznej i dominował w trzeciorzędzie. Na skutek zmian klimatycznych zasięg metasekwoi zaczął się stopniowo zmniejszać. Obecnie gatunek zachował się jedynie na stanowiskach reliktowych w Chinach.

PRZYSTANEK 11

Następnym punktem wycieczki jest „Grobla” – ścieżka, która prowadzi dookoła „Dużego Stawu”. Mijając część parkową, spacerując wzdłuż brzegu możemy podziwiać rośliny wodne i te rosnące na podmokłych siedliskach. Mijamy miejsce przeznaczone na grill lub ognisko dla turystów (jedynie po wcześniejszym uzgodnieniu z dyrekcją arboretum), miejsca wypoczynkowe oraz kapliczkę, wykonaną z wydrążonego pnia drzewa i okryta strzech.

PRZYSTANEK 12

Idąc prosto trawiastą ścieżką, dochodzimy do punktu widokowego – najwyższego punktu ukształtowania na terenie Arboretum (ok. 200 m n.p.m.). Stąd rozciąga się wspaniały widok na większą część arboretum, m.in. na stawy, powierzchnię łąkową, Alpinarium 2005 oraz na zadrzewienia stanowiące otulinę arboretum. Na wzniesieniu znajduje się obelisk upamiętniający uroczyste otwarcie Arboretum Leśnego, które nastąpiło dokładnie 10 listopada 1995 roku. Arboretum nosi imię profesora Stefana Białoboka – jednego z najwybitniejszych polskich dendrologów.

PRZYSTANEK 13

Nieopodal punktu widokowego znajduje się szczególne drzewo – „Dąb Papieski”. Jest to dąb szypułkowy (Quercus robur) wyhodowany z żołędzi zebranych w 2003 r. z najstarszego w Polsce pomnikowego Dębu Chrobrego. Żołędzie te zostały poświęcone przez Ojca Świętego Jana Pawła II podczas pielgrzymki leśników do Watykanu, w dniu 28.04.2004 r. Od tamtego czasu, każdy „potomek” wyhodowany z żołędzi Chrobrego nazywany jest dębem papieskim. Z tego miejsca w kierunku południowych rozciąga się Aleja Magnoliowa, mająca długość ok. 400 m.

PRZYSTANEK 14

Wokół pamiątkowego obelisku, na łące posadzone są nieregularnie różne gatunki drzew liściaste i iglaste, które wchodzą w skład Kolekcji Roślin Pamiątkowych. Drzewa te zostały posadzone przez zaproszonych gości, mających związek z tematyką leśnictwa oraz z samym Arboretum Leśnym. Znajdują się tutaj m. in. klon zwyczajny (Acer platanoides) posadzony przez Jego Ekscelencję księdza biskupa Edwarda Janiaka, Krajowego Duszpasterza Leśników; Tulipanowiec chiński (Liriodendron tulipifera) posadzony przez Prof. Włodzimierza Senetę w 1995 roku; Magnolia szerokolistna (Magnolia obovata) posadzona w 1995 roku przez ówczesnego Dyrektora Instytutu Dendrologii PAN w Kórniku – Władysława Bugałę czy dąb szypułkowy (Quercus robur) posadzony w roku 1995 przez Krzysztofa Pendereckiego.

PRZYSTANEK 15

Dalsza zaproponowana trasa prowadzi na południe, ścieżką wzdłuż grupy drzew z gatunku brzoza brodawkowata (Betula pendula) oraz zwartej grupy nasadzeń świerka serbskiego (Picea omorica). Docieramy do drugiej kolekcji różaneczników “Na Polanie”. Kolekcja zawiera bogatszy zbiór roślin z gatunku różanecznik (Rhododnedron) i atrakcyjna jest w miesiącach kwiecień/maj.

PRZYSTANEK 16

Wychodząc z kolekcji różaneczników kierujemy się na lewo. Wzdłuż ścieżki rośnie szpaler metasekwoi chińskiej (Metasequoia glyptostroboides) na przemian z cypryśnikiem błotnym (Taxodium distichum). Z drugiej strony mijamy matecznik roślin iglastych oraz jedną z największych w Polsce kolekcji sosen z rodzaju Pinus. Jest tutaj ponad 60 gatunków i odmian. Ciekawostkę stanowią wyhodowane w Arboretum dwie nowe, karłowe odmiany sosny czarnej – Pinusnigra ‘Syców’ i Pinus nigra ‘Ślizów’. W obecnej chwili rośliny iglaste w Arboretum są reprezentowane przez 26 rodzajów. Najliczniejszą grupę roślin iglastych stanowią: sosny (Pinus), świerki (Picea), jodły (Abies), modrzewie (Larix), jałowce (Juniperus), cyprysiki (Taxodium) i żywotniki (Thuja).

Na koniec udajemy się do wyjścia, w stronę kasy i punktu informacji. Tam udostępniona jest kawiarenka z napojami i jedzeniem oraz punkt sprzedaży roślin, w którym można znaleźć mnóstwo roślin ozdobnych do ogrodu w atrakcyjnych cenach.

Adres:

ARBORETUM LEŚNE im. prof. Stefana Białoboka przy Nadleśnictwie Syców
ul. Leśna 6, Stradomia Dolna
56-504 Dziadowa Kłoda tel. / fax. 0-62 785-13-25

Arboretum jest czynne od 1 kwietnia do 31 października w godz. 9.00 – 17.00
Zgłoszenia grup i wycieczek zorganizowanych oraz punkt sprzedaży roślin: 0 609 431 901.

NADLEŚNICTWO SYCÓW
ul. Kolejowa 14
56-500 Syców
tel. 062 785 2127, fax. 062 7869032
https://www.asycow.lasypanstwowe.poznan.pl/
sycow@.poznan.lasy.gov.pl

Źródło: 1) www.arboretumlesne.poznan.lasy.gov.pl

             2) www.sycow.pl

Za wszystkie (poza mapą), piękne fotki w niniejszym artykule, ponownie dziękuję Tomkowi Nawrotowi. Zachęcam również od odwiedzania strony Tomka www.tomeknawrot.com.