Aktualności
- 07 kwi, 2020
Atrakcje astronomiczne na niebie w kwietniu 2020 roku.
Atrakcje astronomiczne na niebie w kwietniu 2020 roku.
W miesiącu kwietniu dzień zaczął wyraźnie przeważać nad nocą, a po marcowej zmianie czasu, wydaje nam się, że wydłużył się o dodatkową godzinę. Pod koniec miesiąca Słońce zacznie zachodzić dopiero przed godziną 20, a jego wschód będzie następował wyraźnie po godzinie 5. W trakcie tego miesiąca Słońce zwiększa wysokość górowania o 10°, pokonując w tym czasie odcinek ekliptyki od środka gwiazdozbioru Ryb do środka gwiazdozbioru Barana, zaś czas jego przebywania nad horyzontem zwiększa się do prawie 15 godzin.
W Warszawie w dniu 1 kwietnia Słońce wzeszło o godz. 06:11, a zaszło o godz. 19:09. W ostatnim dniu miesiąc, tj. 30 kwietnia, wschód Słońca nastąpi o godz. 05:08, a zajdzie o godz. 19:59. To oznacza, że w stolicy w ciągu całego miesiąca noc skróci się o prawie 2 godziny (113 minut).
Kolejność kwietniowych faz Księżyca jest następująca: pierwsza kwadra miała miejsce w dniu 1 kwietnia o godz. 12:21, pełnia nastąpi jutro, w dniu 8 kwietnia o godz. 04:35, ostatnia kwadra przypadnie w dniu 15 kwietnia o godz. 00:56, a nów będzie mieć miejsce w dniu 23 kwietnia o godz. 04:25. 
Pomimo szybkiego skracania się nocy, w kwietniu będzie na czym zawiesić oko i lunetę. Nachylenie ekliptyki w kwietniu jest korzystne wieczorem i niekorzystne rano. Ozdobą wieczornego nieba jest planeta Wenus, która w marcu osiągnęła swoją maksymalną elongację wschodnią. Do końca kwietnia jej odległość od Słońca zmniejszy się niewiele, od 46 do 38 °, zmaleje też faza tarczy planety, z 47 do 25%. Jednak największą atrakcją związaną z Wenus w kwietniu jest jej przejście przez jasną gromadę otwartą gwiazd Plejady.
W kwietniu poprawiła się widoczność trzech łatwo widocznych gołym okiem planet zewnętrznych, czyli Marsa, Jowisza i Saturna. Wszystkie one powoli zmierzają do tegorocznych opozycji i zwiększają swoją jasność oraz rozmiary kątowe. Z upływem czasu wszystkie planety wschodzą coraz wcześniej i docierają wyżej nad widnokrąg.
Miesiąc zaczął się bliskim spotkaniem Marsa z Saturnem. Odległość między nimi zmniejszy się do 1°. Niecałe 7° na zachód obu planetom towarzystwa dotrzyma planeta Jowisz. Choć odległość między nimi będzie niewielka, to znajdą się one w innych gwiazdozbiorach: Jowisz – w Strzelcu, Mars z Saturnem – w Koziorożcu.
Warto też pamiętać o trzech, kwietniowych koniunkcjach następujących po sobie. W dniu 14 kwietnia Jowisza, dzień później Saturna, a w dniu 16 kwietnia – Marsa.
Kwiecień to najlepszy miesiąc do obserwowania obiektów poza Drogą Mleczną. W tym miesiącu północny biegun galaktyczny, znajdujący się w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki, jakieś 6° na wschód od jasnej, widocznej gołym okiem gromady otwartej gwiazd Melotte 111 i jednocześnie 10° na południe od gwiazdy Serce Karola, najjaśniejszej gwiazdy Psów Gończych, góruje około północy, a pas Drogi Mlecznej zajmuje północną część nieboskłonu.
W kierunku bieguna galaktycznego warstwa obecnego w Drodze Mlecznej, pochłaniającego światło odległych obiektów, gazu i pyłu jest najmniejsza, stąd też w sąsiadującym z biegunem galaktycznym obszarze nieba liczba widocznych galaktyk jest bardzo duża. Dostrzeżenie najjaśniejszych z nich umożliwia już niezbyt duży teleskop i ciemne bezksiężycowe niebo. W rejonie od gwiazdozbioru Panny na południu poprzez Warkocz Bereniki, Psy Gończe do Wielkiej Niedźwiedzicy na północy wystarczy niemal gdziekolwiek skierować teleskop, by natknąć się na jakąś galaktykę.
