Następna zorza w obiektywie. Wieczorna.

Zaledwie tydzień po spektakularnej porannej zorzy, którą sfotografowałem i opisałem na blogu, ponownie wystąpiły dobre warunki do obserwacji jednego z moich ulubionych zjawisk atmosferycznych. Tym razem warunki te wystąpiły w środę wieczorem, czyli mieliśmy tu do czynienia z zorzą wieczorną.

Właściwie to miałem zagwozdkę z tą zorzą, bowiem nie była ona tak mocna i intensywna jak te, które już kiedyś pokazywałem i opisywałem. Co więcej, można stwierdzić, że była to raczej pewna jej faza, nie do końca roziskrzona i intensywna. Taka niepełna zorza. Może w połowie zorza? Czegoś zabrakło. Czego? Intensywnej i pomarańczowo-czerwonej barwy nieba. 

Dlaczego? Otóż warunki do jej pełnej i najbardziej efektownej fazy powstały zbyt późno. Słońce schowało się już na tyle głęboko za horyzont, że jego promienie nie były w stanie wznieść się ponad chmury i podświetlić niebo w apokaliptycznych barwach. W związku z tym zastanawiałem się, czy wrzucić te kilka wybranych zdjęć i napisać o nich coś czy nie?

Jednak im częściej je przeglądałem, tym mocniej byłem przekonany, że warto je opublikować. Niepełna czy też częściowa zorza, bez wątpienia ma swój urok. Występuje stosunkowo rzadko, może nawet rzadziej niż jej pełna odsłona, bo zazwyczaj jest tak, że warunki na tego typu zjawiska powstają odpowiednio wcześniej i wtedy na niebie można podziwiać zorzę w pełnej okazałości.

I tym sposobem wykluł się krótki wieczorny artykuł jako odskocznia od grzybowego szaleństwa, które mamy w lasach. Za kilka tygodni będzie już po nim i wtedy wrócę do regularnego pisania o drzewach, a być może jeszcze w jego trakcie. Wszystko zależy od ograniczonych zasobów czasowych.