Pozostałe pomnikowe drzewa w Broniszowie.

♦ GRUPA DWÓCH DĘBÓW SZYPUŁKOWYCH ♦

∼ 1 ∼

W tym wpisie zaprezentuję pozostałe pomnikowe drzewa, rosnące w parku podworskim w Broniszowie (woj. podkarpackie, powiat ropczycko-sędziszowski, gmina Wielopole Skrzyńskie). Są to drzewa, które mają znacznie skromniejsze gabaryty w porównaniu do potężnej królowej lip Podkarpacia, opisaną w poprzednim podkarpackim artykule.  

Według wykazu Centralnego Rejestru Form Ochrony Przyrody, ochroną pomnikową objęto w parku grupę dwóch dębów szypułkowych ( Grupa_2_dębów_szypułkowych_w_Broniszowie ). Stało się to na mocy Orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie Nr RL.op.410/P/212/69 z dnia 20 sierpnia 1969 roku.

Pierwszy pomnikowy dąb rośnie na łące obok lipy prof. Szafera. Według CRFOP, obwód pierśnicowy pnia drzewa wynosi 446 cm, wysokość okazu 26 metrów. Należy też podnieść, że podany w rejestrze wiek dębu – ok. 400 lat, jest co najmniej o połowę zawyżony.

Jest to zdrowy osobnik o lekko wygiętym pniu i dość szerokiej, rozłożystej koronie. Na całym drzewie można odnaleźć stanowiska mchów, które nadają mu delikatnej zielonej barwy, widocznej zwłaszcza w stanie bezlistnym. 

Korona pomnikowego dębu sprawia wrażenie zdrowej, obficie ugałęzionej, niewielkie ubytki konarów należy przypisać naturalnym procesom jakim podlega dojrzałe drzewo, a nie gwałtownym zmianom chorobotwórczym, itp.

Od pierwszego dębu, chronionego jako pomnik przyrody, wystarczy udać się nieco wyżej, do krawędzi zadrzewienia i już możemy obejrzeć drugiego pomnikowego przedstawiciela Quercus robur.

∼ 2 ∼

Według danych zawartych w CRFOP, obwód pierśnicowy pnia drzewa wynosi 515 cm, wysokość 30 metrów. Tak jak w przypadku pierwszego dębu, wiek drzewa oszacowano na ok. 400 lat, czyli przeszacowano ten parametr o co najmniej 200 lat. 

Drzewo charakteryzuje prosty, walcowaty i dość wysmukły pień, którego stan zdrowotny i techniczny jest dobry. Również to drzewo zdobią liczne, rozproszone stanowiska mchów.

Dąb rośnie na niewielkiej pochyłości terenu, w związku z czym wykształciło bardziej rozbudowaną część odziomkową i napływy korzeniowe.

Korona dębu jest stosunkowo mało rozbudowana i nieco rozcapierzona. Część konarów usunięto chirurgicznie. Ogólny stan zdrowotny i kondycja drzewa są na dobrym poziomie.

♦ LIPA SZEROKOLISTNA ♦

Ostatnim pomnikowym drzewem w parku w Broniszowie, według stanu na 22 kwietnia 2023 roku jest lipa szerokolistna, która figuruje w CRFOP jako drugie chronione drzewo z grupy pomnikowych lip szerokolistnych. Pierwszą była oczywiście lipa prof. Szafera.

O ile w przypadku lipy prof. Szafera mamy wątpliwości drobno-szerokolistne, o tyle wydaje się, że ‘szerokolistość’ drugiej lipy nie pozostawia wątpliwości.

Co ciekawe, jest to jedyne pomnikowe drzewo w parku, które zostało oznaczone stosowną tabliczką. Lipa rośnie na dość stromej skarpie, powyżej szosy. Według danych z CRFOP, obwód pnia lipy na wysokości pierśnicy wynosi 650 cm, wysokość 27 metrów.

Stany – zdrowotny i techniczny okazu są zadowalające, jednak drzewo odznacza się mocno zwężoną koroną, na skutek wyłamania kilku grubych konarów. Wnętrze rośliny jest wypróchniałe, w odziomkowej części pnia widać duże, charakterystyczne zgrubienie (narośle).  

⇒ Kiedyś na terenie parku rosła jeszcze lipa drobnolistna, która posiadała pomnikowy status (obwód 330 cm, wysokość 33 m), ale została powalona przez burzę, o czym wspomniano w CRFOP: Lipa_drobnolistna_w_Broniszowie. W następnym podkarpackim wpisie, pozostanę przy drzewach rosnących na pochyłościach terenu. Tym razem zaprezentuję piękny, masywny dąb szypułkowy ze Stasiówki.