Pozostałe, pomnikowe drzewa w Pokoju.
W miejscowości Pokój (woj. opolskie, powiat namysłowski, gmina Pokój) rosną jeszcze trzy pomnikowe drzewa, które także są imponujące. Wokół nich mamy istne, parkowo-leśne pobojowisko. Drzewostan, pozostawiony przez wiele lat bez ingerencji człowieka, przekształcił ten teren w urocze, chociaż dość niewygodne do chodzenia miejsce.
Według Centralnego Rejestru Form Ochrony Przyrody, ochroną pomnikową objęto tu grupę drzew – 2 dęby szypułkowe i 1 jesion wyniosły ( 2_pomnikowe_dęby_szyp._i_jesion_wyniosły ).
Drzewa te zachwycają nie tylko swoimi sporymi rozmiarami, ale też – a może przede wszystkim – masywnym i gęstym bluszczem, który wspina się po każdym z nich. Według CRFOP, dęby szczycą się obwodami pni 625 cm i 591 cm, a jesion wyniosły mierzy w “pasie” 474 cm.
(1) DĄB SZYPUŁKOWY 585 CM OBWODU PIERŚNICOWEGO PNIA
(W CRFOP 591 CM)
Przy każdym drzewie postawiono tablicę informacyjną, przy czym mamy na niej dużą dawkę informacji ogólnych o gatunku, który reprezentuje pomnik przyrody i jedno zdanie na temat samego pomnikowego okazu, czyli podobnie, jak to było w przypadku ostatnio opisanego przeze mnie dębu – olbrzyma przy drodze.
Według tablicowych informacji – dąb mierzy 585 cm obwodu pierśnicowego pnia, przy wysokości 26 metrów (w CRFOP 591 cm / 32 metry) i wieku około 276 lat. Nie mierzyliśmy obwodów pni drzew z uwagi na bluszcz, który zafałszowuje rzeczywisty obwód.
Niemniej, można przyjąć, że dane zawarte w CRFOP są najbliższe rzeczywistym wymiarom pomnikowych drzew. Według mnie – bluszcz, który pnie się po drzewach jest na tyle okazały, że także zasługuje na ochronę pomnikową.
Rzadko mamy do czynienia z sytuacją, w której zarówno drzewo, jak i pnący się po nim bluszcz są uhonorowane jako pomnik przyrody. We Wrocławiu znam tylko jeden taki przypadek ( http://server962300.nazwa.pl/pomnikowy-dab-szypulkowy-opleciony-pomnikowym-bluszczem-jedyne-takie-drzewo-we-wroclawiu.html ), chociaż okazałych drzew z masywnym bluszczem jest całkiem sporo.
Ciężko dokładnie ocenić kondycję pnia drzewa, kiedy mało co widać pod grubą zasłoną z bluszczu. Z jednej strony pień wydaje się zdrowy i bez ubytków, ale z drugiej strony, tak dobrze już nie jest.
Widać to na powyższym zdjęciu. Na pniu ciągnie się podłużny ubytek kory, czyli pewna jego część jest teraz wystawiona i narażona na działalność owadów, grzybów i innych patogenów, pozbawiona naturalnej ochrony. W koronie drzewa widać znaczne ubytki konarów, gałęzi i posusz.
(2) DĄB SZYPUŁKOWY 620 CM OBWODU PIERŚNICOWEGO PNIA
(W CRFOP 625 CM)
Kilka metrów dalej od pierwszego, pomnikowego dębu rośnie drugi pomnikowy osobnik tego gatunku – grubszy z jeszcze bardziej efektownym i masywniejszym bluszczem. Drzewo wygląda arcy-baśniowo!
Według informacji zawartych na tablicy, drzewo mierzy 620 cm przy wysokości 27 metrów (według CRFOP 625 cm / 27 metrów) i wieku ponad 278 lat. Tego drzewa także nie zmierzyliśmy, ale dane z CRFOP są zbliżone do tych rzeczywistych.
Bluszcz, który oplata i wspina się po dębie wygląda imponująco i zjawiskowo. Dla pokazania jego okazałości, Marek zrobił mi przy nim zdjęcie. Bluszcz “dusiciel” rzec można, bo takie mam skojarzenie, oglądając ten wyjątkowy okaz dendroflory.
Niektórzy zapewne zastanawiają się, czy bluszcz, a zwłaszcza taki okazały, może szkodzić drzewom? W literaturze można znaleźć informację, że bluszcz, pnąc się do góry zarasta niższe gałęzie, często powodując ich zacienienie, zagłuszenie i obumieranie.
Ogranicza też dostęp światła. Silnie porośnięte drzewa są narażone na złamanie przez zwiększenie masy konarów i gałęzi. Duża masa bluszczu stanowi obciążenie, które zwiększa się dodatkowo podczas deszczu czy opadów śniegu, a także przy silnych wiatrach.
Należy też pamiętać, że drzewa w sezonie wydają liście, kwiaty i nasiona. Dodatkowo muszą dźwigać ciężar bluszczu. A to dużo nawet dla drzewa. Bluszcz nie jest pasożytem i nie wysysa soków z roślin jak niektórzy myślą.
Źródło i więcej na ten temat: https://www.w-ogrodzie.com/czy-bluszcz-szkodzi-drzewom/
Stan zdrowotny dębu jest zadowalający, chyba nieco lepszy niż jego sąsiadującego brata w pobliżu. Niemniej, w koronie także widać wyłamania gałęzi, konarów i posusz. Natomiast na pniu nie zauważyłem takiego ubytku tkanki drzewnej, jak w przypadku pierwszego dębu.
(3) JESION WYNIOSŁY 470 CM OBWODU PIERŚNICOWEGO PNIA
(W CRFOP 474 CM)
Ostatnim drzewem z wielkiej, pomnikowo-bluszczowej trójki jest jesion wyniosły. Drzewo to ma najmniejszy obwód pnia, jak i najmniej okazały bluszcz, ale do dendro-maluchów na pewno nie należy.
Według informacji zawartych na tablicy, drzewo mierzy 470 cm przy wysokości 32 metrów (według CRFOP 474 cm / 26 metrów) i wieku ponad 270 lat. Także i tu dane z CRFOP wydają się najbliższe aktualnym parametrom drzewa.
Drzewo ma widoczne ubytki w pniu i dziuple. W środku jest częściowo wypróchniałe. Na wysokości kilku metrów nad ziemią, rozwidla się na dwie okazałe odnogi (przewodniki), a stan korony jest zadowalający, jak na wiek drzewa.
PODSUMOWANIE
1) W Pokoju (woj. opolskie, powiat namysłowski, gmina Pokój) rosną jeszcze 3 pomnikowe drzewa – 2 dęby szypułkowe i jesion wyniosły. Pierwszy dąb mierzy 591 cm obwodu pierśnicowego pnia, przy wysokości 32 metrów. Drugi dąb jest grubszy – ma 625 cm obwodu pierśnicowego pnia, przy wysokości 27 metrów. Natomiast pan jesion mierzy w “pasie” 474 cm, przy wysokości 26 metrów (dane z CRFOP). Wiek każdego drzewa przekracza 270 lat.
