Przy głównej drodze z Domaszczyna do Szczodrego znajduje się niewielki powierzchniowo stary cmentarz, który w czasie sezonu wegetacyjnego, “topi się” w porastającej go zieleni. Odwiedziłem go kilka razy podczas poszukiwania najgrubszych dębów Szczodrego i Domaszczyna. Najbardziej wyrazistym “przyciągaczem” okazała się aleja lipowa, której koniec znajduje się przy kaplicy.
To tutaj rozpoczęła się symboliczna wędrówka dusz, które wyszły po śmierci z pochowanych ciał. Zieleń sprawia wrażenie, jakby chciała ukryć stare nekropolie przed żywymi.
Gdzie nie spojrzymy, tam dostrzeżemy upływ czasu, którego wskazówki biją w rytmie pór roku. Kilka lat temu postanowiono trochę uporządkować teren cmentarza.
Odremontowano również kaplicę. Po 1945 roku nekropolia ta, przez pewien czas służyła przybyłym tu osadnikom ze wschodu i centralnej Polski.
Ich groby można znaleźć najbliżej ulicy, czyli w przedniej części cmentarza i różnią się one od tych, które znajdują się dalej. Znajdziemy na nich głównie polskie nazwiska.
Ponoć w środku kaplicy kryje się cenny, marmurowy ołtarz, sprowadzony z Wenecji przez Karolinę, żonę Alberta, króla Saksonii, który to dziedziczył Pałac Sybilli pod koniec XIX w. To właśnie za jego sprawą to miejsce stało się cmentarzem, gdyż wcześniej znajdował się tu teatr. Niestety dziś nie sposób obejrzeć ołtarza – kaplica stoi zamknięta.
Wyremontowana kaplica mocna kontrastuje z nieco “upiornym” klimatem starego cmentarza, a zwłaszcza z tajemniczym kamiennym mauzoleum.
Ponieważ nie zachowały się na nim żadne inskrypcje, nie wiadomo dla kogo było przeznaczone. Obecnie porasta go bluszcz i nadaje mu czarciego charakteru…
Znaczną uwagę przykuwa też grób małżeństwa młynarzy. Postawiono przy nim tabliczkę informacyjną ze zdjęciami.
Ludzie ci odeszli jeszcze przed drugą wojną światową. Większość mogił znajduje się w kiepskim stanie, część jest poprzewracana.
Osobliwie wyglądają zdjęcia porównawcze z różnych pór roku. W lecie mogiły topią się w zieleni, aby wypłynąć późną jesienią i tak “dryfują” po ziemi Szczodrego do zaawansowanej wiosny.
Pomimo upływu tylu lat, wciąż można podziwiać kunszt wykonania mistrzów dawnego kamieniarstwa. Podobają mi się misternie wykute litery, symbole i cyfry.
Ze starymi nekropoliami jest podobnie, jak ze starymi drzewami. Każda emanuje swoją niepowtarzalną aurą przemijania, ciszy i spokoju.
W zadumie i pokorze do minionych lat pożegnałem Szczodre – miejscowość, której tajemnic jest bez liku i o których szumią w swoich koronach, zakorzenieni w jej ziemi najstarsi mieszkańcy, czyli potężne dęby.
“Na cmentarzach jest spokojnie. Tak jest zawsze, niezależnie od czasów”
– Jaroslav Rudiš, Koniec punku w Helsinkach
Podziel się na:
5 KOMENTARZY
Magiczne klimaty, takie uwielbiam 😉
Super dokumentacja zdjęciowa!
Fajnie porównać teren w różnych porach roku, rób Paweł dalej swoje, no bo kto jak nie Ty??!!
Pozdrawiam 🙂
Magiczne klimaty, takie uwielbiam 😉
Super dokumentacja zdjęciowa!
Fajne porównanie terenu w różnych porach roku, rób Paweł dalej swoje, no bo kto jak nie Ty??!!
Pozdrawiam 🙂
Witaj Paweł.
Pozwól, że tym razem zamiast komentarza umieszczę fragment piosenki Michała Bajora,
“Co ma przeminąć, to przeminie
A co ma zranić do krwi zrani
Piotr rzekł
Quo Vadis Domine
Quo Vadis Domine
Quo Vadis Domine
Dokąd zmierzasz, Panie?”
Serdecznie pozdrawiam:)
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Dzięki nim możemy indywidualnie dostosować stronę do twoich potrzeb. Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje.AkceptujęOdrzucićWięcej
Polityka prywatności & Cookies
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Magiczne klimaty, takie uwielbiam 😉
Super dokumentacja zdjęciowa!
Fajnie porównać teren w różnych porach roku, rób Paweł dalej swoje, no bo kto jak nie Ty??!!
Pozdrawiam 🙂
Magiczne klimaty, takie uwielbiam 😉
Super dokumentacja zdjęciowa!
Fajne porównanie terenu w różnych porach roku, rób Paweł dalej swoje, no bo kto jak nie Ty??!!
Pozdrawiam 🙂
Po raz kolejny bardzo Ci dziękuję Krzysiek!
Obiecuję robić swoje bez względu na wszystko. 😉
Pozdrawiam! 😉
Witaj Paweł.
Pozwól, że tym razem zamiast komentarza umieszczę fragment piosenki Michała Bajora,
“Co ma przeminąć, to przeminie
A co ma zranić do krwi zrani
Piotr rzekł
Quo Vadis Domine
Quo Vadis Domine
Quo Vadis Domine
Dokąd zmierzasz, Panie?”
Serdecznie pozdrawiam:)
“Quo Vadis Domine” – oto jest pytanie. Wszystko przeminie z czasem. 😉