W nocy zacznie obowiązywać czas zimowy.

Podczas najbliższej nocy z 28 na 29 października 2023 r. cofniemy zegary o godzinę, zatem z czasu letniego przejdziemy na czas zimowy. Dla przypomnienia – kwestię rozróżniania czasu na letni i zimowy regulują obecnie: rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 marca 2022 r. oraz na poziomie Unii Europejskiej – obowiązująca bezterminowo dyrektywa UE ze stycznia 2001 r. Ta ostatnia mówi: „Począwszy od 2002 r. okres czasu letniego kończy się w każdym państwie członkowskim o godz. 1.00 czasu uniwersalnego (GMT), w ostatnią niedzielę października”.

Powyższe oznacza, że w Polsce w niedzielę, 29 października, trzeba będzie cofnąć wskazówki zegarów z godziny 03:00 na 02:00. Rano będzie jaśniej, ale popołudnie wizualnie skróci się o godzinę – w niedzielę w Warszawie wschód Słońca nastąpi o 06:26, a zachód już o 16:28. Dla porównania, w sobotę zmrok zapadł około 17:30. Do czasu letniego wrócimy w ostatni weekend marca, dokładnie nocą z 30/31 marca. Wówczas przesuniemy wskazówki zegarów z godziny 02:00 na 03:00.

Już kilka lat temu w mediach pojawiały się doniesienia o chęci odejścia od zmian czasu, prace nad tą kwestią utknęły w martwym punkcie. Wydawany co pięć lat, na kolejne pięć lat, Komunikat Komisji Europejskiej wprowadza wspólną we wszystkich państwach członkowskich datę i czas rozpoczęcia oraz zakończenia okresu stosowania czasu letniego. Swoje stanowisko w najnowszym sondażu przeprowadzonym przez IBRiS na zlecenie „Rzeczpospolitej” wyrazili Polacy.

Ponad tysiącom respondentom zadano następujące pytanie: „Czy pana/pani zdaniem zmiana czasu na zimowy bądź letni powinna być zniesiona?”. Wyniki nie zmieniły się; „zdecydowanie tak” odpowiedziało aż 57,5 proc. pytanych, a „raczej tak” – 11 proc. To dwie trzecie ankietowanych. Odpowiedź „raczej nie” udzieliło 15,9 proc. badanych, a „zdecydowanie nie” – zaledwie 4,7 proc.

W związku z przeprowadzonymi licznymi badaniami Komisja Europejska, na prośbę obywateli oraz w oparciu o szereg badań naukowych – we wrześniu 2018 roku zaproponowała przejście na jeden dowolny czas – zimowy lub letni. Jednak prace nad tym projektem przerwała pandemia COVID-19, a ponadto kraje członkowskie mają problem z uzgodnieniem linii dzielącej UE na dwie strefy czasowe.

W literaturze można znaleźć wiele badań dotyczących wpływu zmiany czasu na nasze zdrowie, samopoczucie, środowisko i gospodarkę. Badania zużycia energii elektrycznej w amerykańskim stanie Indiana wykazały, że po wprowadzeniu czasu letniego rachunki mieszkańców za prąd wzrosły. Z kolei badania prowadzone w Kalifornii dowiodły, że w tym stanie zmiana czasu nie powoduje zmian w zapotrzebowaniu na energię elektryczną.

Japończycy wyliczyli, że dzięki wprowadzeniu czasu letniego, emisja dwutlenku węgla spadła o 400 tys., a ponadto zaobserwowano oszczędności do 930 mln litrów paliwa. Dziś, w wymiarze ekonomicznym, zmiany czasu to przede wszystkim koszty. W szczególności zauważane są one w systemach logistycznych – tam, gdzie wykorzystywany jest system pracy zmianowej czy w systemach elektronicznych prowadzących transakcje finansowe w wymiarze globalnym. Póki co, na razie musimy dwa razy w ciągu roku przesuwać zegarki i czekać, co wymyślą tęgie głowy w UE. Czas i tak upłynie.