Cechą lasu, najbardziej chyba widoczną, jest jego budowa, las bowiem składa się z 4 zasadniczych warstw:
- drzew (drzewostanu),
- krzewów (podszytu),
- warstwy zielnej (ziół, bylin, krzewinek i tak zwanych półkrzewów),
- mchów i porostów.
Trzy pierwsze warstwy roślinne mogą być zbudowane z pieter. Dwie ostatnie noszą nazwę runa leśnego i tworzą tzw. dno lasu. Najważniejszą warstwą, nie tylko z gospodarczego punktu widzenia, jest jednak drzewostan, który ma przemożny wpływ na warunki środowiskowe panujące w lesie, a tym samym na pozostałe warstwy lasu.
Warto w tym miejscu zwrócić uwagę, na niezwykle efektywną gospodarkę energią świetlną, gospodarkę prowadzoną przez poszczególne warstwy roślinności leśnej, zwłaszcza lasu liściastego. Wczesną wiosną gdy drzewa i krzewy nie mają jeszcze liści i dużo światła dociera do dna lasu, obficie kwitną i owocują rośliny zielne. Nieco później, na krótki okres, bujna wegetacja przenosi się piętro wyżej, na krzewy, latem zaś i wczesną jesienią najpełniej występuje w koronach drzew. Kiedy jednak u schyłku jesieni drzewa i krzewy zrzucą liście,a rośliny zielne zwiędną, maksimum asymilacji ponownie pojawia się w dnie lasu, w warstwie mchów, porostów i roślin zimozielonych, i trwa aż do mrozów. Trudno o lepszy przykład racjonalnego wykorzystania energii słonecznej.