Wybrane drzewa Parku w Pawłowicach (m. Wrocław). Cz. 4/5.

Klon jawor 500 cm.

Przedostatnie, okazałe i wyróżniające się drzewo w pawłowickim parku to klon jawor, który rośnie w bezpośrednim sąsiedztwie dębu szypułkowego, opisanego w części 3. Jest to także osobnik soliterowy, co oznacza, że ma on dużo swobody w korzystaniu z miejsca, w którym go posadzono, ponieważ inne drzewa, które mogłyby z nim konkurować o światło i składniki pokarmowe rosną nieco dalej.

Jest on jednak dość nietypowy, co więcej, wyszukując we Wrocławiu okazałych drzew tego gatunku, bardzo rzadko spotykam ową nietypowość, która polega na wielopniowości. W opisywanym przypadku mamy do czynienia z osobnikiem czteropniowym, czyli 4 drzewa są zrośnięte ze sobą przy podstawie pnia.

OBWÓD PIERŚNICOWY PNIA

Poszczególne pnie tego okazałego zrostu ściśle przylegają do siebie, wobec czego pomiar każdego z nich osobno stanowi dużą niedogodność, dlatego postanowiłem dokonać pomiaru wszystkich drzew tuż nad gruntem. W związku z tym, nie możemy tu mówić o obwodzie pierśnicowym pnia, a jedynie o obwodzie zrośniętych ze sobą pni tuż nad gruntem. Tak zmierzony wielozrost ma 500 cm obwodu.

Drzewo znajduje się w bardzo dobrym stanie zdrowotnym i fito-sanitarnym. Jednak zaciekawiło mnie, co ujrzę w środku “siodła”, które utworzyły pnie jaworowych klonów. Wszystkiego bym się spodziewał, ale nie tego… ;))

W pobliżu jawora rośnie sosna czarna. Ktoś zrobił psikusa i ułożył kilka jej szyszek w środku “siodła” jaworowych pni. Czyli w Pawłowicach nie szukajmy gruszek na wierzbie, ale szyszek w jaworze. ;))

Teraz nadszedł czas spojrzenia w górę, na koronę drzewa. O ile pod koniec kwietnia, kiedy trafiłem na chłodną i pochmurną pogodę, drzewo miało jeszcze szatę zimową, pozbawioną liści, o tyle miesiąc później, pod koniec maja, jaworowe liście, gęsto i soczyście szumiały mi nad głową.

Sprawia ona wrażenie zdrowej, silnej, jest obficie ulistniona bez widocznych ubytków, wyłamań, wypróchnień czy posuszu. Jest to przepiękne drzewo, które wraz z sąsiadującym dębem, dopełnia urok i czar tego miejsca.

Gdy oglądamy urokliwego jawora z dalszej perspektywy, warto zwrócić uwagę na regularność i wysmukłość sylwetki drzewa oraz kopulasto-rozłożysty kształt jego korony. Po prostu jaworowy przystojniak na medal!

PODSUMOWANIE

1) Przedostatnie drzewo, które prezentuję w cyklu o wybranych okazach w pawłowickim parku to przepiękny klon jawor, który jest osobnikiem czteropniowym. Łączny obwód zrostu tuż nad gruntem wynosi 500 cm. Rośnie on kilkanaście metrów od opisanego ostatnio, soliterowego dębu szypułkowego i wspaniale urozmaica dendrologiczną atrakcyjność przypałacowego terenu.

2) Drzewo ma charakterystyczną, dość wysmukłą sylwetkę, jednak korona – z uwagi na dużą swobodę, rozrosła się okazale i przybrała nieco kopulasty kształt. Jawor odznacza się bardzo dobrym stanem zdrowotnym, nie posiada statusu pomnika przyrody. Na dendrologicznej mapie Wrocławia rzadko spotykam okazałe i jednocześnie wielopniowe formy jawora, tym bardziej, opisany osobnik zasługuje na szczególną uwagę i wyróżnienie.

3) Ostatnim okazem w cyklu o pawłowickich drzewach, którego opiszę w następnym artykule będzie purpurowa forma buka pospolitego. Rośnie on kilka metrów obok pałacu jako dendrologiczny reprezentant zachwycającego i malowniczego świata drzew.